Mila Zoë is begin oktober één jaar geworden en is een vrolijk en beweeglijk kind. Dat is niet aldoor zo geweest. In het begin van haar jonge leventje is ze erg gespannen en spant zich ook letterlijk bij het minste of geringste. Ook één van haar armpjes draait zij op een speciale manier. Ze is zeker geen “huilbaby”. Ze is erg lief, maar kan naast haar eigen wereldje geen extra invloeden hebben. Ze slaapt bijvoorbeeld nooit in de wagen, ze moet alles zien. Ook houdt ze zich altijd gestrekt, ze komt nooit in de typische babyhouding. Zelfs in het badje is ze gespannen. Ongerust hierover, meld ik dit bij het consultatiebureau. Hierop volgt een serie behandelingen bij de kinderfysiotherapeut. Zij omschrijft haar als een klein sponsje; ze neemt alles in zich op en kan het nog niet verwerken. De behandelingen hebben haar in de goede richting geduwd, maar toch merk ik als moeder nog spanningen in het kleine lijfje. Nu ik toch op de weg van de behandelingen was geraakt, heb ik het er niet bij laten zitten.
Zelf ben ik geregeld onder behandeling bij de chiropractor. Bij één van de bezoeken heb ik mijn ervaringen met Mila Zoë aangekaart, zij is dan 8 maanden. Hij raadt mij aan om de in kinderen gespecialiseerde collega in de praktijk te consulteren. Dat heb ik gedaan en binnen enkele dagen was Mila Zoë bij haar op audiëntie. Wat blijkt: door de razendsnelle geboorte is er in het nekje van Mila Zoë een kleine verschuiving ontstaan. Hierdoor treden spanningen en blokkades op waar de baby geen raad mee weet. In 5 behandelingen is dat letterlijk en figuurlijk recht gezet. Vanaf dat moment kan ze haar hoofdje helemaal draaien en heen en weer wiegen. En binnen enkele weken is ze van een baby die alleen actief op haar rug kon spelen, gaan draaien, gaan kruipen, gaan zitten, gaan staan in de box maar ook weer gaan zitten en langs de rand gaan lopen. Bovendien is ze zeer ontspannen en vrolijk. Bij het draaien van een cd-tje danst haar hele lijfje op de maat van de muziek.
Ondertussen loopt ze aan twee vingers van mamma Martine of pappa Roger, maar ook langs de muur en langs de tafel en stoelen. Kortom een ontspannen en zeer beweeglijke tante.
Ze gaat nu ook overal mee naar toe. Zelfs in een restaurant zit ze heerlijk in de kinderstoel rond te kijken en te lachen naar iedereen die respons geeft.